تفاوت بین فرآیند تولید لوله دیگ بخار و لوله فولادی بدون درز
1. انتخاب مواد: انتخاب لوله های دیگ باید محیط کار و الزامات استفاده را در نظر بگیرد تا اطمینان حاصل شود که مواد دارای استحکام کافی، چقرمگی، مقاومت در برابر دمای بالا و مقاومت در برابر خوردگی هستند.
2. شکل دهی: مشابه لوله های فولادی بدون درز، لوله های دیگ را می توان با نورد گرم، کشش سرد، اکستروژن و سایر روش ها نیز تشکیل داد. با این حال، لوله دیگ دارای الزامات بالاتری برای دقت ابعادی و کیفیت سطح است، بنابراین پارامترها باید به شدت در طول فرآیند قالب‌گیری کنترل شوند.
3. جوشکاری (برای لوله دیگ جوش داده شده) **: لوله دیگ جوش در فرآیند تولید نیاز به جوشکاری دارد، کیفیت جوش مستقیماً بر استفاده از اثر لوله دیگ و ایمنی تأثیر می گذارد. روش های متداول جوشکاری عبارتند از: جوشکاری با قوس دستی، جوشکاری زیر آب، جوشکاری تیگ و غیره که برای اطمینان از کیفیت درزهای جوشکاری، انتخاب مواد و فرآیندهای جوشکاری مناسب ضروری است.
4. عملیات حرارتی: همانند لوله های فولادی بدون درز، لوله های دیگ نیز نیاز به عملیات حرارتی دارند تا تنش پسماند را از بین ببرند و خواص مکانیکی و مقاومت در برابر خوردگی را بهبود بخشند.
5. آزمایش و درمان سطح: لوله های دیگ باید تحت آزمایش ظاهری دقیق، آزمایش اندازه، آزمایش خواص مکانیکی و آزمایش ساختار متالوگرافی برای اطمینان از کیفیت محصول قرار گیرند. در عین حال، برای حذف ناخالصی ها مانند روغن و زنگ زدگی روی سطح، بهبود مقاومت در برابر خوردگی و عمر مفید نیز لازم است عملیات سطح انجام شود.
