تاثیر منگنز و فسفر بر خواص لوله فولادی بدون درز
یکی از عوامل کلیدی در عملکرد لوله های فولادی بدون درز، محتوای منگنز و فسفر در لوله های فولادی بدون درز است. منگنز یک اکسید زدا و گوگردزدای خوب است که می تواند به طور قابل توجهی استحکام و سختی فولاد را در فرآیند فولادسازی بهبود بخشد و تأثیر گوگرد و اکسیژن را بر شکنندگی حرارتی فولاد بدون کاهش انعطاف پذیری و چقرمگی فولاد از بین ببرد.
به طور خاص، فولاد حاوی بیش از 0.70٪ منگنز، معروف به"فولاد منگنزی"چقرمگی و استحکام آن بهتر از محتوای منگنز عمومی فولاد است و خاصیت خاموش کنندگی و گرم کاری بالاتری دارد. علاوه بر این، فولاد حاوی 11-14٪ منگنز نیز دارای مقاومت سایش بالایی است، مناسب برای سطل های بیل مکانیکی، آستر آسیاب گلوله ای و سایر زمینه ها. با این حال، باید توجه داشت که محتوای بالای منگنز باعث کاهش مقاومت در برابر خوردگی و عملکرد جوش فولاد می شود.
از سوی دیگر، فسفر یک عنصر مضر رایج در لوله های فولادی بدون درز است و افزودن آن باعث افزایش شکنندگی سرد فولاد، کاهش انعطاف پذیری و خواص خمشی سرد می شود و همچنین تأثیر منفی بر عملکرد جوش می گذارد. بنابراین، در شرایط عادی، میزان فسفر در فولاد باید تا حد امکان زیر 0.045٪ کنترل شود و نیازها برای فولاد با کیفیت بالا کمتر است. به طور خلاصه، کنترل پایدار محتوای منگنز و فسفر در لوله های فولادی بدون درز یک اقدام مهم برای اطمینان از عملکرد لوله های فولادی است. برای اطلاعات بیشتر به سوهو بازگردید.
