آیا الزاماتی برای سختی لوله های دیگ وجود دارد؟
سختی مورد نیاز لوله های دیگ با توجه به مواد، استفاده و استانداردهای دنبال شده متفاوت خواهد بود. به طور کلی، لوله های دیگ باید سختی خاصی داشته باشند تا از پایداری و دوام آنها در شرایط سخت مانند دمای بالا و فشار بالا اطمینان حاصل شود.
الزامات سختی تحت استانداردهای مختلف
استاندارد GB3087:
برای لوله های بویلر تحت استاندارد، مانند لوله های فولادی شماره 10، سختی مورد نیاز ممکن است مستقیماً محدوده عددی خاصی را ارائه نکند، اما بر روی خواص مکانیکی مانند استحکام کششی، استحکام تسلیم و ازدیاد طول تمرکز دارد.
استاندارد GB5310:
برای لوله های دیگ تحت استاندارد GB5310، مانند 20G، 15CrMoG، 12Cr2MoG و سایر مواد، الزامات سختی ممکن است مستقیماً در استاندارد ذکر نشده باشد. با این حال، به طور کلی، لوله های بویلر این مواد برای رفع نیازهای استفاده در دما و فشار بالا به سختی و استحکام بیشتری نیاز دارند.
به عنوان مثال، 12Cr2MoWVTiB عملکرد بهتری دارد، استحکام کششی آن به 540 ~ 735 مگاپاسکال می رسد و سختی مورد نیاز 18 HB است که سطح سختی و استحکام بالایی را نشان می دهد.
استانداردهای ASME SA210 و SA213:
برای لوله های بویلر تحت استاندارد ASME SA210، مانند درجه SA210A-1، سختی مورد نیاز ممکن است با یک محدوده عددی خاص، مانند سختی ≤143 HB تعریف شود.
لوله های سری ASME SA213، مانند T91 و T92 و سایر مواد درجه بالا، دارای همان سختی سختی هستند، مانند سختی T91 ≤250 HB، تا از پایداری و ایمنی آن در دما و فشار بالا اطمینان حاصل شود.
استاندارد DIN17175:
برای لوله های دیگ تحت استاندارد DIN17175، مانند ST45.8/Ⅲ، سختی مورد نیاز ممکن است مشابه موارد سری ASME SA213 باشد، اما مقادیر خاص ممکن است به دلیل ترکیب مواد و تفاوت های فرآیند متفاوت باشد.
سختی مورد نیاز لوله دیگ برای اطمینان از عملکرد ایمن دیگ بسیار مهم است. سختی بالا ممکن است منجر به افزایش شکنندگی مواد شود که به راحتی میشکند. اگر سختی خیلی کم باشد، ممکن است نتواند نیازهای استفاده را در دما و فشار بالا برآورده کند و در نتیجه باعث تغییر شکل یا شکست مواد شود. بنابراین، در توسعه الزامات سختی لوله دیگ، لازم است خواص مکانیکی مواد، ویژگی های فرآیند و استفاده از محیط و سایر عوامل در نظر گرفته شود.